پردازش تصویر آنالوگ و پردازش تصویر دیجیتال دو روش مختلف برای انجام عملیات بر روی تصاویر هستند. تفاوت اصلی آنها در نحوه‌ی نمایش و ذخیره‌سازی اطلاعات تصویر است. در پردازش تصویر آنالوگ، تصویر به صورت یک سیگنال پیوسته با دامنه‌های متغیر از روشنایی و رنگ نمایش داده می‌شود. برای مثال، تصویر آنالوگ می‌تواند بر روی یک فیلم عکاسی یا یک نوار ویدئویی ضبط شود. در پردازش تصویر دیجیتال، تصویر به صورت یک آرایه از پیکسل‌های گسسته با مقادیر ثابت از روشنایی و رنگ نمایش داده می‌شود. برای مثال، تصویر دیجیتال می‌تواند بر روی یک حافظه دیجیتال یا یک دیسک ذخیره شود.

پردازش تصویر آنالوگ و پردازش تصویر دیجیتال هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. برخی از مزایای پردازش تصویر آنالوگ عبارتند از:

•  امکان ضبط و نمایش تصاویر با کیفیت بالا و جزئیات زیاد

•  عدم نیاز به تجهیزات پیچیده و گران قیمت برای پردازش تصویر

•  امکان استفاده از روشهای ساده و موثر برای اصلاح و بهبود تصویر