یک فایل .conf در یونیکس یک فایل پیکربندی است که تنظیمات و پارامترهای برنامه های مختلف و اجزای سیستم را ذخیره می کند. این فایل‌ها معمولاً فایل‌های متنی ساده هستند که می‌توانند با استفاده از یک ویرایشگر متن ویرایش شوند و برای تعیین گزینه‌ها و تنظیمات برنامه‌های نرم‌افزاری، خدمات شبکه و سایر اجزای یونیکس استفاده می‌شوند. فرمت فایل .conf به طور گسترده در سیستم های مبتنی بر یونیکس، از جمله لینوکس، macOS و دیگر انواع یونیکس استفاده می شود. این فایل‌ها اغلب در دایرکتوری‌های سیستمی مانند /etc یا /usr/local/etc یافت می‌شوند و معمولاً با استفاده از فرمت [application name].conf یا [component name].conf نام‌گذاری می‌شوند

محتویات یک فایل .conf بسته به برنامه یا مؤلفه سیستمی که برای آن استفاده می شود می تواند بسیار متفاوت باشد. با این حال، به طور کلی، این فایل‌ها به بخش‌هایی سازمان‌دهی می‌شوند که هر بخش شامل مجموعه‌ای از جفت‌های کلید-مقدار است که گزینه‌های پیکربندی مختلفی را مشخص می‌کند. برای مثال، یک فایل conf. برای سرور وب ممکن است شامل بخش‌هایی برای تنظیمات شبکه، گزینه‌های امنیتی و پیکربندی‌های میزبان مجازی باشد. 

 وب سرورها، پایگاه های داده، سرورهای ایمیل، خدمات شبکه و بسیاری دیگر از برنامه های یونیکس و اجزای سیستم گزینه های پیکربندی خود را در فایل های in.conf ذخیره می کنند. یونیکس روشی سازگار و کاربرپسند برای مدیریت تنظیمات و گزینه‌های این برنامه‌ها با استفاده از فرمت فایل پیکربندی استاندارد ارائه می‌دهد. 

 ویرایش فایل .conf معمولاً با استفاده از یک ویرایشگر متن مانند vi، nano یا emacs انجام می شود. قبل از ویرایش یک فایل .conf، مهم است که یک نسخه پشتیبان از فایل اصلی تهیه کنید تا در هنگام ویرایش اشتباهی رخ دهد. پیروی از قوانین نحوی و قالب‌بندی برای فایل .conf خاص نیز مهم است، زیرا خطا در قالب‌بندی می‌تواند باعث از کار افتادن برنامه یا جزء سیستم شود. فایل‌های .conf جزء ضروری سیستم‌های مبتنی بر یونیکس هستند که روشی انعطاف‌پذیر و استاندارد برای پیکربندی برنامه‌ها و اجزای سیستم ارائه می‌کنند. درک نحوه ویرایش و مدیریت فایل های .conf یک مهارت مهم برای مدیران و توسعه دهندگان سیستم یونیکس است.

در زیر یک نمونه از یک فایل conf آورده شده است.